Δευτέρα, 31 Αυγούστου 2020
Το Ινστιτούτο Εργασίας της ΓΣΕΕ δημοσιεύει νέο Κείμενο Παρέμβασης με τίτλο «Διά βίου Εκπαίδευση & Κατάρτιση: Θέσεις και προϋποθέσεις για μια ποιοτική επανεκκίνηση μετά την πανδημία».
Στην ανάλυση προτάσσεται το θέμα της εξ αποστάσεως εκπαίδευσης και της ηλεκτρονικής μάθησης, το οποίο μετά την πρώτη φάση της πανδημίας αποτελεί έναν από τους κεντρικούς άξονες προβληματισμού για την επόμενη μέρα.
Διανύουμε ήδη τη φάση της επανεκκίνησης, όπως διεθνώς έχει επικρατήσει να αποκαλείται η περίοδος μετά τη διακοπή διαφόρων λειτουργιών λόγω της πανδημίας του COVID-19. Αν και οι εκτιμήσεις των ειδικών συγκλίνουν στο ότι η υγειονομική κρίση πιθανώς να επανέλθει μετά το καλοκαίρι, σε διάφορα υποσυστήματα και περιοχές δραστηριότητας του δημόσιου βίου επιχειρείται ανασχεδιασμός διαδικασιών προκειμένου αφενός να αντιμετωπιστεί μια νέα πιθανή φάση της πανδημίας και αφετέρου να αμβλυνθούν οι συνέπειες που η κρίση αυτή δημιούργησε σε κοινωνικό και οικονομικό επίπεδο. Αναφορικά με την εργασία, την απασχόληση, την εκπαίδευση και την κατάρτιση, οι προβλέψεις είναι δυσοίωνες και η συζήτηση αυτή στη χώρα μας οριοθετείται με βάση δύο άξονες: ο πρώτος αναφέρεται στις, άνευ προηγουμένου και εν πολλοίς δύσκολο να προβλεφθούν, οικονομικές συνέπειες της πρώτης φάσης της πανδημίας και ο δεύτερος στην επάρκεια και την αποδοτική αξιοποίηση των μέτρων δημοσιονομικής ενίσχυσης που λαμβάνονται σε επίπεδο Ευρωζώνης (ΙΝΕ ΓΣΕΕ, 2020).
Το σημαντικότερο στοιχείο έπειτα από μια κρίση ‒ειδικά για κρίσεις που αφορούν ή/και επηρεάζουν τα συστήματα εκπαίδευσης και κατάρτισης‒ είναι η αποκτηθείσα γνώση, αυτό που στην αγγλοσαξονική βιβλιογραφία συναντάται ως “lessons learned” (Karalis, 2020). Πρόκειται για ένα στοιχείο που συνδέεται με την ανάλυση των πιθανών επιπτώσεων της κρίσης στο μέλλον, το οποίο όμως δεν βασίζεται μόνο στην ίδια τη διαχείριση της κρίσης, αλλά κυρίως στα θεσμικά χαρακτηριστικά των συστημάτων, στις οργανωσιακές αντοχές τους, στην αξιολόγηση των μέτρων που ελήφθησαν για την αντιμετώπιση της κρίσης και στην αξιοποίηση πιθανών δυνατοτήτων που αναδύθηκαν μέσα στην κρίση. Όλα τα παραπάνω αξιοποιούνται αφενός για την αποτελεσματικότερη πρόβλεψη και διαχείριση μιας πιθανής μελλοντικής κρίσης και αφετέρου για πιθανές αλλαγές στην κατεύθυνση της βελτιστοποίησης των συστημάτων ή ακόμη και για ανασχεδιασμό λειτουργιών.
