Παρασκευή, 01 Νοεμβρίου 2019
Η ενεργειακή φτώχεια αποτέλεσε έναν από τους παράγοντες επιδείνωσης της θέσης των μικρών και πολύ μικρών επιχειρήσεων στην Ελλάδα, σύμφωνα με τα ευρήματα ποιοτικής και ποσοτικής έρευνας που διενεργήθηκε μεταξύ Μαΐου και Αυγούστου 2019. Αιτία της εμφάνισης και της επιδείνωσης της ενεργειακής φτώχειας είναι η άνοδος των τιμών του ηλεκτρικού ρεύματος (κατά 28% για τις μεσαίου μεγέθους βιομηχανίες και 177% για τα νοικοκυριά από το 2006 ως το 2017) και η πτώση των εσόδων των μικρομεσαίων επιχειρήσεων (ΜμΕ). Ως αποτέλεσμα, το 15% των ΜμΕ έχουν καθυστερημένες οφειλές σε λογαριασμούς ενέργειας (ΔΕΗ, φυσικό αέριο, κ.α.)
Παρότι είναι αδύνατο να εξαχθούν αξιόπιστοι μέσοι όροι, εξ αιτίας των μεγάλων αποκλίσεων που προέρχονται από τα διαφορετικά μεγέθη και τις διαφορετικές δραστηριότητες, πολλές ΜμΕ καταβάλλουν ακόμη και το 66% του κέρδους τους για ενεργειακό κόστος (όσες δραστηριοποιούνται πχ στον κλάδο της εστίασης).
Με βάση τις απαντήσεις που έδωσαν 19 επαγγελματίες προερχόμενοι όλοι σχεδόν από διαφορετικούς κλάδους, ακόμη και σήμερα σχεδόν 1 στους 3 επιβαρύνεται με την αποπληρωμή διακανονισμών σε ληξιπρόθεσμα χρέη του παρελθόντος προς ενεργειακές εταιρείες.
Παρά το τέλος της οικονομικής κρίσης και ύφεσης, το σύνολο των ερωτηθέντων (100%) απάντησε ότι συνεχίζει να λειτουργεί υπό το ίδιο καθεστώς περιορισμών στην κάλυψη των ενεργειακών του αναγκών, όπως συνέβαινε και στο αποκορύφωμα της κρίσης, σε βάρος της ποιότητας των παρεχόμενων υπηρεσιών, των όρων ζωής και εργασίας του. Οι περιορισμοί αυτοί αφορούσαν και συνεχίζουν να αφορούν περιορισμένη ή ακόμη και καθόλου χρήση συσκευών κλιματισμού το καλοκαίρι, και θέρμανσης το χειμώνα, θερμοσίφωνα, λαμπτήρων φωτισμού, ενώ εντατικοποιείται η λειτουργία του υπάρχοντος παραγωγικού εξοπλισμού.
Σχεδόν 2 στους 3 συμμετέχοντες προτιμούν ένα σύστημα σταθερών κι εκ των προτέρων γνωστών τιμών για το ηλεκτρικό ρεύμα, απορρίπτοντας το σημερινό απρόβλεπτο καθεστώς συνεχών αυξήσεων. Από τις απαντήσεις των ερωτώμενων αναδεικνύονται τα κόστη που προκαλεί η πολύ κακή κατάσταση του κτιριακού αποθέματος (π.χ. το 69% των κτιρίων δε διαθέτει μόνωση), που επιβαρύνει τους λογαριασμούς της ενέργειας, ενώ το γεγονός ότι η έδρα των 2 σχεδόν από τους 3 επαγγελματίες δεν είναι ιδιόκτητη λειτουργεί αποθαρρυντικά για την ανάληψη του κόστους της ενεργειακής αναβάθμισης.
Συμπερασματικά προκύπτει ότι το ενεργειακό κόστος έχει εξελιχθεί σε μια σοβαρότατη παράμετρο του κόστους λειτουργίας, που ενίοτε υπερβαίνει ακόμη και το εργατικό και σε κάθε περίπτωση έχει οδηγήσει στην άνοδο της ενεργειακής φτώχειας.
Βιβλιογραφική αναφορά: Βατικιώτης, Λ. (2019), Ενεργειακή φτώχεια στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις, Ερευνητικά Κείμενα ΙΜΕ ΓΣΕΒΕΕ, Ν.5/2019, σσ. 64
Το παρόν ερευνητικό κείμενο υλοποιήθηκε στο πλαίσιο του έργου «Παρεμβάσεις της ΓΣΕΒΕΕ για τη συστηματική παρακολούθηση και πρόγνωση αλλαγών του παραγωγικού και επιχειρηματικού περιβάλλοντος των μικρομεσαίων επιχειρήσεων» με κωδικό ΟΠΣ 5003864. Το έργο συγχρηματοδοτείται από την Ελλάδα και την Ευρωπαϊκή Ένωση (Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο) μέσω του Επιχειρησιακού Προγράμματος «Ανταγωνιστικότητα, Επιχειρηματικότητα & Καινοτομία 2014-2020».
